од „Азбукварка“ на Ванчо Полазаревски и Наташа Костовска Уф! Увото ми се затна, убавина не гледа. Убавина златна. Ех, убава шега, ушле, ушлесто. Ти, ти! Со уши големи, цела педа. Увото, запомни – слуша, окото убавина – гледа.