од Ванчо Полазаревски

Се жали црвот
– Никој да ме праша 
барем како ми е?
А ја сум тој што
по цел ден земјата
ја преорува, рие.
Ја прави плодна,
за раѓање на сè 
и сешто, неопходна.
Ријам, a морам 
од птици лакоми 
да се кријам.
Мене никој во песна 
да ме стави,
тоа не е правда, 
така не се прави!
– Добро, господину црв,
еве, јас ќе бидам прв.
Ќе те ставам во песна,
затоа сега ајде, 
да ти видам
на лицето
насмевка лесна.

---

Дизајн/илустрација: Чудна шума; користени ресурси: Freepik, Vecteezy.

---

Од истиот автор: